Nepali Proverb नेपाली उखान
कानो गोरूलाई
औंसी न पुर्ने |
केरा खाँदै
सुसेल्दै |
काला अक्षर भैंसी बराबर |
कुरो र कुलो जता लग्यो त्यतै जान्छ |
कौवालाई बेल
पाक्यो हर्ष न विस्मात् |
कमिलालाई
मूतको पहिरो |
काम गर्ने
कालु मकै खाने भालु |
क्ष |
. |
ख |
खाई न पाई
छालाको टोपी लाई |
खाने मुखलाई जुङ्गाले छेक्दैन |
ग |
गर्ने भन्ने
हनुमान पगरी गुँथ्ने ढेडू |
गाई खानेले
बाच्छो खान्छ |
घ |
घोडा चढ्ने लड्छ |
घिउ केमा पोखियो? भागैमा |
घाँटी हेरी हाड निल्नु |
घरको बाघ वनको
स्याल |
घरै पिंडालु
वनै पिंडालु ससुराली जाँदा बाह्र हातको पिंडालु |
च |
चटपटे साँढेका तीन ठाँउमा डाम |
चिप्ला मुखको
धमिलो पेट |
चिचीको पनि लोभ पापाको पनि लोभ |
चिनेको चोरले
काट्छ |
छ |
छन गेडी सबै
मेरी छैनन गेडी सबै टेडी |
छोरी कुटी बुहारी
तर्साउनु |
ज |
जाँगर न साँगर
खाने बेला आँ गर् |
जुन गोरूको सीङ छैन उसैको नाम तिखे |
जसले मह काढ्छ उसैले हात चाट्छ |
जीउको सार घाँटी कुराको सार गाँठी |
जुन थालमा खानु त्यही
थालमा चुठनु |
जो चोर्
त्यस्को ठूलो सोर् |
जो लाउँछ
चुक्ली उही जान्छ फुक्ली |
जो होचो उसको
मुखमा घोचो |
जोई न जुँगा पोई न पोते, सातु न सोप्र्याक, केरा खाँदै सुसेल्दै |
जति जोगी आए
कानै चिरिएका |
जीउ भए घ्यू
पिए |
No comments